www.okqulucanik.tr.gg

 


AZARBEYCAN





The prodiction     
 okqulu-studio

iSDER TURK OL iSDER KURT OL iSDER BASK BIR DiLDEN DiN'DEN iSDER"HIRISTIYAN iSDER MUSLUMAN...iSDERSEN TAVRAT'A iNAN... iSDERSEN... iNCILE.... iSDERSEN .... ZABULA........ iSDER ...KURAN'I KERIME iNAN iSDERSEN BASKA BIRSEYE..... AMA SONUCDA NEYE iNANIRSA iNAN SONUCDA AYNI BiR DUNYAYA BAKIYORUZ O DA TANRI'NIN OLDUGU BiR DUNYAYA O BiTEK BU VE DiGER DUNYANIN TEK SAHiBi ONUN DUNYASI BiZ SADECE SINAV iCiN BURDAYIZ.... vesare vesare vesare........... ANLAYAN ANLADI ZATEN.... AMA MUSLUMANLI ZORU SEVMiYOR VE "UNUTMAYINKi HERSEYDEN ONCE HERSEYiN TEK SAHiBi OLAN TANRI'YA RABBIME iNANIN O ZAMAN HAYAT BiR BASKA OLUR BiR BASKA GUZEL OLUR.....ha arada unarim benimle anlasirsiniz bu dusuncemden dolayi... okuyan okumayan her kese tsk ederm....bide "BEN MUSLUMAN ve ben iNSANI VE EN ONEMLiSi iNSANLIGI SEViYORUM BUDA BENiM RABBIMi SEVMEKDEN iRELi GELiYOR
Karşılıklı sevginin Leyla’larda Mecnun’larda kaldığını anlamak için karşılıksız sevgi yaşamak gerekiyormuş. Birini sevmenin delice bir aşkla bağlanmanın güzelliğini yaşamak için hazan mevsimine gelmek olduğunu bilmiyordum. Meğer hayatta ne çok şey kaçırmışım...
Aşkın insanı büyüttüğünü olgunlaştırdığını da öğrendim artık. Bu yaşıma kadar kimse öğretmedi bana aşkın karşılıksız olduğunu, sadece gönülden sevenin bu acıyla kavrulacağını, sevilenin ise sevildiğini bilmeyeceğini... Yine teşekkür ederim sana karşılıksız aşkım!!! Bana hayatta öğretilmeyenleri öğrettin. Hiç kimseye hissetmediklerimi hissetdirdin. Hiç kimse için yapamayacaklarımı yaptım. Pişman mıyım? Hayır hiç pişman olmadım ve aşkını sonsuzluğuma saklarken bile mutluydum. Hayatımın son basamaklarında bana böyle bir aşkı yaşattın. Seni sevmeme izin verdiğin için teşekkür ederim Aşkım…
dost vardir- gida gibidir hep ararsin.dost vardir- ilac gibidir gerekirse ararsin.dost vardir- hastalik gibidir. onu aramassin o seni bulur. ilac gibi dostluga varmisin???

Nedense bütün resimlerde ben
Böyle mahzun ve perişan çıkarım
Hep böyle hayata kapalı durur
Gülmesini unutmuş dudaklarım

Artık canından bezmiş kimselerin
Hazin bakışı parlar gözlerimde
İçinden adamlar arabalar geçer
Çizgiler alnımda bir büyük cadde

Aynada saçlarımı düzeltirim
Bir perde iner yüzüme alçıdan
O, bin mumluk ampullerin altında
korkarım korkarım fotoğrafçıdan

Bakışlarım gümüş camlara sorar
Elbisemin eskiliği belli mi
Sonra karşıda küçük bir noktaya
Dikerim kahverengi gözlerimi

Kabahat objektifte camda değil
Onlara yalı gözlerle bakarım
Nedense bütün resimlerimde ben
Böyle mahzun ve perişan çıkarım

10.03.07 ----------Gence-------Azarbeycan----Baku----01.05.2010 Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
Ücretsiz kaydol